Il Comune di Albinea e il gruppo di cultori e studiosi Léngua Mèdra Rèş e la nôstra léngua arşâna propongono come ogni mese un approfondimento sulla nostra straordinaria lingua madre, il dialetto reggiano!

Non perdetevi questo appuntamento, alla scoperta del significato di espressioni, modi di dire, proverbi e molto altro!

DIALOGHI MONOSILLABICI

Questo mese andiamo alla scoperta di una curiosa proprietà del nostro dialetto. In italiano si usa l’espressione “parlare a monosillabi” riferita a chi non si lascia coinvolgere in lunghe conversazioni. In dialetto questo non sarebbe appropriato. Vi siete mai accorti che noi reggiani possiamo intrecciare lunghissimi dialoghi usando parole che hanno un massimo di tre lettere?

Denis Ferretti ci offre questo divertente esempio di un dialogo molto verosimile.

– Toh! Vè chi gh ē! Vè chi s vèd!

– A mó ēt té? A t îva tôt per l’Ada! Vêt a cà?

– Tra ûn pô. L’ē dō ōri ch a sûn in gîr!

– A jēr a sûn stê da to sìo. A gh ò dê dû pòm, trî pîr e un pô d lât.

– Ērl a, cà? A m sà ch al fós via!

– L ē stê a ’l mêr per trî dé, ma pó l ē gnû a cà.

– Beh è j âl tôt tót?

– Sé, sé! L à tôt tót cól ch a gh ò dê.

– Da mé al n in tõş mai. Al n à mai vrû. Per mé l ē tót mât!

– Eh ’l sò ’nca mé, ma sa vōt mai… E té s am dît ed bèl?

– Têş, têş.. a gh ò un mêl a un dî d un pè ch a n sò pió csa fêr e pó m fà tót mêl al côl…

– Mo ’s êt fât che t ē in cà tót al dé?

– A sûn in cà tót al dé, mó ’sa gh ôj da fêr? A gh ē da fêr i fât… fà ’l lèt, fà ’l tè per to nôn, dà l ôs a’l cân, al lât a’l gât, al pân a j uşē…

– Mó và là, và là! Vîn şò a ’l bar un pô, dai! At pō tōr al şlê….và a fêr un gîr a pē in mèş a’l prê, stà un pô a’l sōl… e pó mé ’l sò ch a gh ē ûn ch a’t fà ’l pît. E ’m l ân dét!

– Ahn? Mó chi t l à dét? Mó và là và là… al pît…al j în sōl dal bâl. L’ē ch a gh ē di mât in gîr.

– ’Sa t ôja da dîr…. l ē còl ch as dîş, l’ē tót cól ch a sò… Beh mó mé ôja tôt al pân?… E ’l sêl! A gh l’îva da tōr… Ma che ōr ē?? Un’ōra e dēş!

– Dài mó! Và mó là che t fê a ōra che t am n ê già dét asê.

– Sé sé.. at vîn pó a cà mia ûn de sti dé che t vòj dêr d j anē ch a m j à dê i frê da dêr via e pō t am dî s’t i tō o nò.

– Sé, sé, t am l îv dét. A pâs da ché a dû trî dé. Và mó!

– Sé, sé, a cór.